Stel je een wereld voor waarin de gezondheidszorg draait om mensen, waarin autonomie en vakmanschap centraal staan, en waarbij de focus ligt op zorgverlening van hoge kwaliteit in plaats van op bureaucratische rompslomp. Deze visie wordt werkelijkheid dankzij Buurtzorg, een thuiszorgorganisatie in Nederland die het traditionele managementdenken achter zich heeft gelaten en in plaats daarvan een gedecentraliseerd, mensgericht model heeft omarmd.

Zwangere cyborgs, multi-generationeel wonen, en virtuele steun van (overleden) grootmoeders: dertien vroedvrouwen, zorgprofessionals, kunstenaars en onderzoekers kwamen op 11 mei 2023 samen in Utrecht om te brainstormen over de toekomst van geboorte(zorg) voor het project Birth Futures.

Het kapitalisme, door velen beschouwd als de grote boosdoener, zit zowel in onze natuur als in die van andere soorten. Hier introduceer ik het mycelium, de oudste markteconomie ter wereld, dat de wortels van tachtig procent van alle plantensoorten met elkaar verbindt, voedingsstoffen en communicatiesignalen uitwisselt, en op slimme wijze voedselschaarste creëert om zijn eigen overleving te waarborgen.

“Een museum van de 21e eeuw is flexibel en responsief en via multiplatformnetwerken verbonden met een breder publiek. Ze beschikken over proeftuinen, opslaglocaties en slimme technologie en ontwikkelen snel nieuwe tentoonstellingen en programma's. Dit is een museum dat is ontworpen om de toekomst opnieuw uit te vinden.” bron: #futuremuseum

Hoe kunnen we een rechtvaardige, klimaatbestendige en bloeiende toekomst creëren in stedelijke gebieden? Ik werd uitgenodigd om te spreken over het onderwerp van de maatschappelijke transitie naar klimaatvriendelijke steden bij Pakhuis de Zwijger in het programma ‘Designing Cities for All’.

Vroeger bouwde men kathedralen, maar wat is de erfenis van ónze generaties? We laten in de oceaan een plastic soep achter met eeuwigheidswaarde. Ironisch genoeg (maar niet bepaald verrassend) is juist ons kortetermijndenken de oorzaak van deze langertermijn erfenis. Hoe kunnen we ‘kathedralisch’ denken inzetten om betere voorouders te worden?

Autonome robots, chipimplantaten en diepe hersenstimulatie lijken de grenzen tussen mens en machine lijken te vervagen. Nieuwe medi-technologische innovaties confronteren ons met uitdagingen en indringende vragen, over de mens en het zorgsysteem. In een collegereeks aan Masterstudenten van het Radboudumc verkende ik de toekomst van de biomedische wetenschappen. Hun verhalen zijn gebundeld in Biomedifuturism.

Hoewel we hard hebben gewerkt om wat te maken van onze tuin, hebben we het écht harde werk niet eens zelf gedaan. Het omploegen van de bodem met duizenden kleine haarvaatjes. Het uit de bodem trekken van overtollig stikstof en opslaan in blad en stengel. Het herstellen van de verbroken myceliumdraden en de aanleg van ondergrondse schimmelwegen naar de nieuwe plantenpopulatie. Dat doen wij niet, dat doen zij. De miljarden wezens die in en op de grond leven.

Bevallen kan álles zijn: overweldigend, pijnlijk, orgastisch, traumatisch, medisch, hands-off, chill. Waarom zien we in de visuele cultuur (foto’s, film) geboorte dan vaak uitsluitend hysterische ziekenhuisbevallingen met vrouwen op hun rug en een paniekerige man aan haar zij? En hoe kan AI daar verandering in brengen?

We leven in roerige tijden waarin veel van onze huidige instituties en vertrouwde systemen op de schop gaan. Als het vertrouwde afbrokkelt kun je twee dingen doen: je hoofd in het zand steken en verder gaan zoals je altijd deed, of je gooit het roer om.

Marjolein Pijnappels’ idee voor het mixen van science fiction en geboorteverhalen in Speculative Birth Futures werd geselecteerd voor het TEDxEindhoven 2022 pitch event. Bekijk een samenvatting van haar pitch.

We zijn op een diep, biologisch niveau zo verbonden met al het leven om ons heen, maar toch denken we dat 'natuur' iets compleet anders is dan ‘mens’. Maar we zijn veel meer met elkaar verbonden dan we denken. We ontstaan en leven in ononderbroken verbinding met anderen.

Als vervolg op Code Blauw en Code Rood presenteren Architectuurcentrum CASA en het platform Arnhem Klimaatbestendig Code Groen, een online-programma over de vraag hoe biodiversiteit in de stad te stimuleren. Ik werd samen met Barbara Wagensveld uitgenodigd om te praten over onze visie op natuur in de stad (of is het een stad in de natuur?) en het project Andere Arnhemmers.

Het échte probleem van AI is niet dat het ‘technologische nep-kunst’ is die kunstenaars brodeloos maakt (wat ik betwijfel), en zelfs niet dat het werk van kunstenaars steelt om te trainen (wat is bewezen), maar dat AI in- en in-menselijk is, en dezelfde menselijke gebreken uitvergroot.