Lessen van de kikkerkoning
Ooit gehoord van de ‘Kikkerkoning’ van Taiwan? Ondernemer Chen Lu-He, werkt op zijn theeplantage samen met spinnen, sprinkhanen en thee om iets unieks te creëren: een honingthee. Planten en dieren zijn hierbij geen grondstoffen, maar partners.
Op de plantage van theeboer Chen Lu-He (in Taiwan bekend als de kikkerkoning vanwege zijn inzet voor de lokale omgeving en de daar levende soorten) wordt een speciale, naar honing smakende thee geproduceerd.
De bijzondere geur van de thee is het resultaat van vraat door de microscopisch kleine sprinkhaan Jacobiasca Formosana. Het aangevreten theeblad maakt een chemische stof aan die spinnen (die op sprinkhanen jagen) aantrekt en een stof die het blad repareert: deze laatste stof geeft de thee de karakteristieke smaak. Te veel sprinkhanen en de oogst mislukt (andere theeboeren gebruiken om die reden pesticides), te weinig en de thee mist de bijzondere smaak.
Delicate balans
Bovendien moet de vraatschade niet te veel en niet te weinig zijn, en toegepast op de juiste bladeren van de juiste leeftijd. Het produceren van de bijzondere thee is zo een delicaat samenspel tussen mensen, sprinkhanen, spinnen en theestruiken.
Hoewel dit proces ook top-down te controleren is (en wordt, elders in Taiwan) is op de theeplantages van Chen maximaliseren van de winst niet het doel, maar juist een gemeenschappelijk zorgen voor de omgeving met oog voor alle menselijke en niet-menselijke medewerkers.
Voorbij de winsmaximalisatie
Ik geloof dat organisaties moeten samenwerken met de wereld om hen heen om echte impact te hebben. De unieke thee van Chen Lu-He is het bewijs van hoe samenwerking tussen soorten kan leiden tot prachtige resultaten.
De wereld heeft organisaties nodig die verder kijken dan winstmaximalisatie. We hebben behoefte aan toekomstdenkers en -doeners die samen met passie en expertise werken aan een duurzamere, gelijkwaardige en veerkrachtige wereld.